ZAMANLA
Zamanla öğrenirsin
Bir eli tutmakla bir gönüle bağlanmanın ince farkını
Ve öğrenirsin
Aşkın birine yaslanmak olmadığını
Birlikteliğin her zaman güvende olmayı ifade etmediğini
Öğrenmeye başlarsın…
Öpücüklerin verilmiş sözler olmadığını
Hediyelerin birer vaat olmadığını
Ve kendi bozgunlarını kabul etmeye başlarsın
Bir çocuğun kederiyle değil ama
Bir yetişkin zarafeti ile
Başını dik tutar, gözlerini geleceğe dikersin
Ve öğrenirsin
Bugün tüm kendi yollarını oluşturmayı
Çünkü yarınların zemininde ne yeşereceği oldukça belirsizdir
Ve uçuşun ortasında düşme yoludur gelecek
Zamanla öğrenirsin
Gün ışığının bile fazlasının yaktığını
Böylece kendi bahçeni kendin yeşertirsin
Birinin sana çiçek getirmesini beklemektense
Kendi ruhunu kendin donatırsın
Ve öğrenirsin ki
Gerçekten buna dayanabilirsin
Gerçekten güçlüsün
Gerçekten değerlisin
Ve öğrenirsin
Öğrenirsin
Her vedayla öğrenirsin

Veronica A. Shoffstall